Miastenia jest rzadkim schorzeniem neurologicznym, które charakteryzuje się osłabieniem mięśni i szybkim ich zmęczeniem. Diagnoza miastenii jest zazwyczaj oparta na badaniu klinicznym, historii medycznej pacjenta oraz wynikach badań laboratoryjnych.
Podstawowym testem diagnostycznym jest badanie elektromiograficzne (EMG), które pozwala ocenić aktywność mięśni i ich reakcję na stymulację elektryczną. Wyniki EMG mogą wskazywać na osłabienie mięśni charakterystyczne dla miastenii.
Ważnym krokiem w diagnozowaniu miastenii jest również test zastosowania leków antycholinesterazowych, takich jak neostygmina lub pirydostygmina. Jeśli pacjent odczuwa poprawę siły mięśniowej po podaniu tych leków, może to sugerować obecność miastenii.
W niektórych przypadkach, szczególnie gdy wyniki badań nie są jednoznaczne, może być konieczne wykonanie testu zwanego testem lodu. Polega on na nałożeniu na oko pacjenta kostki lodu, co może tymczasowo złagodzić objawy miastenii.
W celu potwierdzenia diagnozy miastenii, lekarz może również zlecić badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI), aby wykluczyć inne przyczyny osłabienia mięśni.
W przypadku podejrzenia miastenii, ważne jest skonsultowanie się z neurologiem, który przeprowadzi odpowiednie badania i postawi właściwą diagnozę.