Zespół ostrej niewydolności oddechowej został po raz pierwszy opisany w 1967 roku Эшбо i wsp.[10][41] początkowo nie ma jasno określonych definicji, co przełożyło się na spory dotyczące częstotliwości i śmierci ARDS.
W 1988 roku, rozszerzona definicja sugerowano, że ilościowe fizjologiczne choroby układu oddechowego.
1994 amerykańsko-Europejskiej konferencji ARDS[edytuj]
W 1994 roku, nowa definicja było zalecane przez amerykańsko-Europejskim Komitetem na podstawie konsensusu konferencja [3][10], która uznała zmienność w ciężkości płucnej uszkodzenia.[42]
Definicja wymaga następujących kryteriów:
ostry początek, ciągłe duszności
obustronne nacieki na rtg klatki piersiowej odpowiada obrzęku płuc
hipoksemii, określone jako PAO
2:imię i NAZWISKO
2 < 200 mm HG. art. (26.7 kpa)
brak lewego przedsionka (la) nadciśnienie
ciśnienie zaklinowania tętnicy płucnej < 18 mm HG. art. (uzyskane podczas cewnikowania tętnicy płucnej)
jeśli żadna z mierzonych la ciśnienie nie powinno być żadnych innych klinicznych podstaw, by przypuszczać zwiększone lewicy działów serca ciśnieniem.
Jeśli PAO
2:imię i NAZWISKO
2 < 300 mm HG. łyżki (40 kpa), a następnie określenia zaleca się stosowanie klasyfikacji jako "ostre uszkodzenie płuc (Ali). Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z tymi kryteriami, analiza gazów krwi tętniczej i zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej były potrzebne do oficjalnej diagnozy. Ograniczenia definicje te obejmują brak dokładnego określenia ostrości widzenia, nieokreślone kryteria wizualizacji, brak dokładnego określenia гипоксемии w odniesieniu do Pip (wpływa na ciśnienie ciśnienie parcjalne tlenu), dowolne PAO
2 progi bez systematycznych danych.[4