Zespół Nadpobudliwości z Deficytem Uwagi (ADHD) jest diagnozowany na podstawie obserwacji i oceny zachowań oraz objawów. Proces diagnozy ADHD jest złożony i wymaga współpracy różnych specjalistów, takich jak lekarze psychiatrzy, psycholodzy i pedagodzy.
Podstawowym narzędziem diagnostycznym jest wywiad z pacjentem oraz jego rodziną, w celu zebrania informacji na temat występujących objawów i ich nasilenia. Ważne jest również przeprowadzenie badań neuropsychologicznych, które pozwalają ocenić funkcjonowanie poznawcze i uwagę pacjenta.
Diagnoza ADHD opiera się na kryteriach diagnostycznych, takich jak DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) lub ICD-10 (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób). Istotne jest, aby objawy ADHD były obecne w różnych sferach życia pacjenta, takich jak szkoła, dom i relacje społeczne.
Ważne jest również wykluczenie innych przyczyn podobnych objawów, takich jak zaburzenia nastroju, lęki czy problemy zdrowotne. Diagnoza ADHD powinna być dokładna i uwzględniać całościowy obraz funkcjonowania pacjenta.