25
Synonimy dla Niedobór antytrombiny III. Inne nazwy dla Niedobór antytrombiny III.
Niedobór antytrombiny III - Pod jakimi innymi nazwami jest on znany? Synonimy i inne dla niego określenia.
Niedobór antytrombiny III, znany również jako niedobór AT III, to rzadka choroba genetyczna charakteryzująca się niskim poziomem antytrombiny III we krwi. Antytrombina III jest naturalnym inhibitorem krzepnięcia krwi, który zapobiega nadmiernemu tworzeniu się skrzepów. Niedobór antytrombiny III może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia zakrzepicy żył głębokich, zatorowości płucnej i udaru mózgu.
Inne nazwy używane dla niedoboru antytrombiny III to niedobór AT III, niedobór inhibitora antytrombiny III, niedobór antytrombiny III wrodzony, niedobór AT III wrodzony.
Niedobór antytrombiny III może być dziedziczony w sposób autosomalny dominujący lub autosomalny recesywny. Często diagnozuje się go u pacjentów, którzy mieli nawracające zakrzepy żył głębokich lub zatorowość płucną w młodym wieku. Leczenie niedoboru antytrombiny III polega na podawaniu preparatów antytrombiny III w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym. Ważne jest również unikanie czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu, otyłość i brak aktywności fizycznej. W przypadku podejrzenia niedoboru antytrombiny III zaleca się skonsultowanie się z lekarzem specjalistą w zakresie hematologii.
Inne nazwy używane dla niedoboru antytrombiny III to niedobór AT III, niedobór inhibitora antytrombiny III, niedobór antytrombiny III wrodzony, niedobór AT III wrodzony.
Niedobór antytrombiny III może być dziedziczony w sposób autosomalny dominujący lub autosomalny recesywny. Często diagnozuje się go u pacjentów, którzy mieli nawracające zakrzepy żył głębokich lub zatorowość płucną w młodym wieku. Leczenie niedoboru antytrombiny III polega na podawaniu preparatów antytrombiny III w celu zapobiegania powikłaniom zakrzepowym. Ważne jest również unikanie czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu, otyłość i brak aktywności fizycznej. W przypadku podejrzenia niedoboru antytrombiny III zaleca się skonsultowanie się z lekarzem specjalistą w zakresie hematologii.
