Zaburzenie afektywne dwubiegunowe - Jak się je diagnozuje?

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, znane również jako choroba afektywna dwubiegunowa, to poważne zaburzenie psychiczne charakteryzujące się okresami manii (euforii, nadaktywności) oraz depresji (smutku, apatii). Diagnoza tego schorzenia jest oparta na obserwacji objawów i wywiadzie z pacjentem.

Podstawowym kryterium diagnostycznym jest występowanie przynajmniej jednego epizodu manii lub mieszanych (manii i depresji) oraz przynajmniej jednego epizodu depresji. Epizody te muszą trwać co najmniej przez tydzień i znacząco wpływać na funkcjonowanie pacjenta.

Diagnoza zaburzenia afektywnego dwubiegunowego wymaga również wykluczenia innych przyczyn objawów, takich jak choroby tarczycy czy stosowanie substancji psychoaktywnych.

W celu postawienia diagnozy lekarz psychiatra przeprowadza szczegółowy wywiad, bada stan psychiczny pacjenta oraz może zlecić badania laboratoryjne i obrazowe w celu wykluczenia innych schorzeń.

Ważne jest, aby diagnozę i leczenie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego przeprowadzał wykwalifikowany specjalista. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą znacznie poprawić jakość życia pacjenta i zmniejszyć ryzyko powikłań.