Pląsawica-akantocytoza (ChAc) to rzadka choroba neurodegeneracyjna, która charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem układu nerwowego. Niestety, średnia długość życia pacjentów z ChAc jest zazwyczaj skrócona, a prognoza jest zwykle niekorzystna. Jednakże, dokładna średnia długość życia może się różnić w zależności od indywidualnego przypadku i postępu choroby.
Najnowsze odkrycia i postępy w związku z Pląsawicą-akantocytozą koncentrują się na badaniach genetycznych oraz poszukiwaniu potencjalnych terapii. W ostatnich latach dokonano znaczącego postępu w identyfikacji mutacji genetycznych odpowiedzialnych za ChAc. Poznanie tych mutacji pozwala na lepsze zrozumienie mechanizmów choroby i może prowadzić do opracowania bardziej skutecznych terapii.
Jednym z najważniejszych odkryć było zidentyfikowanie mutacji w genie TTPA, które jest odpowiedzialne za produkcję białka tokoferol transferazy. Brak tego białka prowadzi do gromadzenia się tokoferolu (witaminy E) w organizmie, co jest charakterystyczne dla ChAc. Badania nad terapiami mające na celu zwiększenie poziomu tokoferolu w organizmie są obecnie prowadzone i mogą przynieść nadzieję dla pacjentów z ChAc.
Inne badania skupiają się na terapiach mających na celu łagodzenie objawów i spowolnienie postępu choroby. Wprowadzenie terapii genowej, której celem jest naprawa lub zastąpienie uszkodzonego genu, jest jednym z obiecujących kierunków badań. Ponadto, badania nad terapiami komórkowymi, takimi jak przeszczep komórek macierzystych, również są prowadzone w celu zahamowania postępu ChAc.
Należy jednak zaznaczyć, że większość tych badań jest wciąż na etapie eksperymentalnym i wymaga dalszych badań klinicznych. W związku z tym, obecnie nie ma dostępnej skutecznej terapii dla ChAc, która mogłaby znacząco wpłynąć na średnią długość życia pacjentów. Niemniej jednak, postępy w badaniach genetycznych i terapiach eksperymentalnych dają nadzieję na przyszłe leczenie tej rzadkiej choroby neurodegeneracyjnej.