Choroba Coatsa - Jaka jest jej historia?

Choroba Coatsa to rzadka, nabyte schorzenie oczu, które zostało po raz pierwszy opisane przez George'a Coatsa w 1908 roku. Jest to choroba, która dotyczy naczyń krwionośnych siatkówki i może prowadzić do utraty wzroku.

Choroba Coatsa charakteryzuje się niesymetrycznymi zmianami w naczyniach krwionośnych siatkówki, które stają się rozszerzone i niestabilne. To powoduje wyciek płynu i krwi do przestrzeni podsiatkówkowej, co prowadzi do uszkodzenia siatkówki.

Najczęściej choroba Coatsa dotyka dzieci w wieku od 1 do 8 lat, zwłaszcza chłopców. Objawy mogą obejmować zaczerwienienie oka, zez, spadek ostrości wzroku, a nawet utratę wzroku w zaawansowanych przypadkach.

Choroba Coatsa może być diagnozowana za pomocą badania dna oka oraz obrazowania siatkówki, takiego jak angiografia fluoresceinowa. Leczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby i może obejmować laseroterapię, krioterapię lub nawet operację.

Wczesne wykrycie i leczenie choroby Coatsa jest kluczowe dla zachowania wzroku. Regularne badania okulistyczne są ważne, zwłaszcza u dzieci, aby wczesniej zidentyfikować i leczyć tę chorobę.