Dysplazja ektodermalna to rzadka genetyczna choroba, która wpływa na rozwój ektodermy - zewnętrznej warstwy zarodka. Choroba ta została po raz pierwszy opisana w XIX wieku przez francuskiego lekarza Théodora Schwann'a.
Historia dysplazji ektodermalnej jest związana z postępem w dziedzinie genetyki i medycyny. W latach 90. XX wieku naukowcy zidentyfikowali mutacje w genach związanych z tą chorobą, co pozwoliło na lepsze zrozumienie jej mechanizmów i diagnozowanie jej u pacjentów.
Obecnie istnieje wiele organizacji i stowarzyszeń, które zajmują się wsparciem pacjentów i ich rodzin dotkniętych dysplazją ektodermalną. Dzięki postępom w badaniach genetycznych i terapiach genowych, istnieją również nadzieje na rozwój skuteczniejszych metod leczenia tej choroby w przyszłości.