Zespół Ellisa-van Crevelda (EVC) jest rzadkim, dziedzicznym zespołem wad wrodzonych, który charakteryzuje się wieloma cechami klinicznymi. Jedną z najważniejszych cech tego zespołu jest skrócenie kości długich, zwłaszcza kości ramion i nóg. Oprócz tego, pacjenci z EVC często mają wrodzone wady serca, wady rozwojowe kości, polidaktylię (nadmierną liczbę palców) oraz charakterystyczne cechy twarzy, takie jak niskie osadzenie nosa, szerokie nozdrza i wydatne wargi.
Średnia długość życia pacjentów z Zespołem Ellisa-van Crevelda może być różna w zależności od stopnia nasilenia wad wrodzonych oraz obecności powikłań. Niestety, nie ma dostępnych dokładnych danych dotyczących średniej długości życia pacjentów z EVC. Wielu pacjentów z tym zespołem wymaga opieki medycznej przez całe życie, a powikłania sercowe mogą mieć wpływ na prognozę życia.
W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań mających na celu lepsze zrozumienie molekularnych podstaw Zespołu Ellisa-van Crevelda. Odkryto, że mutacje w genach EVC i EVC2 są odpowiedzialne za rozwój tego zespołu. Te geny są zaangażowane w regulację procesów rozwojowych, w tym różnicowanie komórek kostnych i sercowych. Badania nad tymi genami pomogły w identyfikacji nowych mutacji i zrozumieniu ich wpływu na fenotyp pacjentów.
Ponadto, badania nad Zespołem Ellisa-van Crevelda skupiają się również na identyfikacji biomarkerów, które mogą pomóc w diagnozowaniu i monitorowaniu pacjentów. Przykładowo, badania nad poziomem białka N-terminalnego propeptydu typu kolagenu III (PIIINP) w surowicy krwi sugerują, że może ono być przydatne jako biomarker dla wrodzonych wad serca związanych z EVC.
W zakresie leczenia, obecnie nie ma specyficznej terapii dla Zespołu Ellisa-van Crevelda. Jednak opieka medyczna skupia się na zarządzaniu objawami i powikłaniami, takimi jak wady serca, problemy ortopedyczne i wady rozwojowe. W niektórych przypadkach, chirurgiczne korekcje wad mogą być konieczne.
Podsumowując, Zespół Ellisa-van Crevelda jest rzadkim zespołem wad wrodzonych, który wpływa na wiele układów ciała. Średnia długość życia pacjentów z EVC może być zróżnicowana, a badania nad molekularnymi podstawami tego zespołu oraz identyfikacja biomarkerów są nadal prowadzone. Obecnie, opieka medyczna skupia się na zarządzaniu objawami i powikłaniami związanymi z EVC.