Choroba Gauchera, znana również jako choroba Gauchera typu 1, jest rzadkim, dziedzicznym zaburzeniem metabolicznym. Jej historia sięga roku 1882, kiedy to francuski lekarz Philippe Gaucher po raz pierwszy opisał objawy tej choroby u pacjenta.
Choroba Gauchera jest spowodowana brakiem lub niskim poziomem enzymu glukocerebrozidazy, co prowadzi do gromadzenia się tłuszczu w różnych narządach, takich jak wątroba, śledziona i kości. Objawy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby, ale najczęściej obejmują powiększenie śledziony, osłabienie, bóle kości, anemię i problemy z układem nerwowym.
Współcześnie choroba Gauchera jest diagnozowana za pomocą testów genetycznych oraz badania poziomu enzymu glukocerebrozidazy. Leczenie opiera się na terapii zastępczej, która polega na podawaniu pacjentowi brakującego enzymu. W niektórych przypadkach może być również stosowana terapia genowa.
Choroba Gauchera jest trudnym schorzeniem, które wymaga długotrwałej opieki medycznej. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą jednak znacznie poprawić jakość życia pacjentów.