Zespół Goldenhara, znany również jako zespół oczno-uszno-mandibularny, to rzadka wrodzona wada rozwojowa, która wpływa na rozwój twarzy i czaszki. Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego lekarza Maurice'a Goldenhara, który jako pierwszy opisał tę anomalię w 1952 roku. Zespół Goldenhara charakteryzuje się asymetrią twarzy, wrodzonymi wadami oczu (takimi jak mikroftalmia, koloboma lub aniridia) oraz wrodzonymi wadami uszu (takimi jak przewód słuchowy zewnętrzny atrezja lub niedorozwój małżowiny usznej). Dodatkowo, pacjenci mogą mieć problemy z oddychaniem, żuciem, słuchem i mową. Zespół Goldenhara jest zwykle sporadyczny, choć w niektórych przypadkach może mieć podłoże genetyczne. Leczenie zespołu Goldenhara jest ukierunkowane na poprawę funkcji i wyglądu pacjenta, a może obejmować operacje rekonstrukcyjne, terapię mowy i rehabilitację. Wczesna diagnoza i interwencja są kluczowe dla optymalnego zarządzania tym zespołem.