Średnia długość życia z Mukopolisacharydozą MPS1H (zespół Hurler) może się różnić w zależności od wielu czynników, takich jak stopień zaawansowania choroby, skuteczność leczenia i indywidualne cechy pacjenta. Ogólnie rzecz biorąc, bez leczenia, osoby z MPS1H mają skrócone życie i zwykle nie dożywają dorosłości. Jednak dzięki postępom w dziedzinie medycyny, w szczególności terapii enzymatycznej zastępczej, średnia długość życia u pacjentów z MPS1H znacznie się wydłużyła.
Najnowsze odkrycia i postępy w leczeniu MPS1H są bardzo obiecujące. Badania nad terapią genową, która ma na celu naprawienie defektu genetycznego odpowiedzialnego za chorobę, są w toku. Wprowadzenie terapii genowej może mieć ogromne znaczenie dla pacjentów z MPS1H, ponieważ może zapobiec postępowi choroby i poprawić jakość ich życia.
Innym ważnym postępem jest rozwój nowych metod diagnozowania MPS1H. Dzięki coraz bardziej precyzyjnym testom genetycznym możliwe jest szybkie i dokładne rozpoznanie choroby, co umożliwia wczesne rozpoczęcie leczenia i poprawę rokowania.
W ostatnich latach prowadzone są również badania nad nowymi lekami i terapiami wspomagającymi, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów MPS1H i poprawie jakości życia pacjentów. Wprowadzenie tych innowacyjnych terapii może przyczynić się do dalszego zwiększenia średniej długości życia i poprawy jakości życia osób z MPS1H.
Ważne jest, aby pamiętać, że postęp w leczeniu MPS1H jest ciągły, a badania nad tą chorobą nadal trwają. Dlatego ważne jest, aby pacjenci i ich rodziny utrzymywali kontakt z lekarzami specjalistami i uczestniczyli w badaniach klinicznych, które mogą przynieść nowe odkrycia i postępy w leczeniu MPS1H.