Hipokaliemiczne porażenie okresowe (HPP) to rzadka choroba genetyczna, charakteryzująca się okresowymi atakami osłabienia mięśni. Historia HPP sięga XIX wieku, kiedy to po raz pierwszy opisano objawy choroby. Jednak dopiero w XX wieku dokonano odkrycia związku między niskim poziomem potasu a występowaniem ataków.
W HPP dochodzi do zaburzenia równowagi jonowej w komórkach mięśniowych, co prowadzi do osłabienia mięśni. Ataki mogą być wywołane przez różne czynniki, takie jak wysiłek fizyczny, stres czy spożycie pokarmów bogatych w węglowodany.
Choroba jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że jeśli jedno z rodziców ma HPP, istnieje 50% szansy, że dziecko odziedziczy tę chorobę. Diagnoza HPP opiera się na badaniu poziomu potasu we krwi oraz analizie genetycznej.
W leczeniu HPP stosuje się suplementację potasu oraz leki przeciwpadaczkowe. Ważne jest również unikanie czynników wywołujących ataki, takich jak stres czy nadmierne wysiłki fizyczne.
HPP jest chorobą przewlekłą, jednak odpowiednie leczenie i unikanie czynników wywołujących ataki może znacznie poprawić jakość życia pacjentów.