Kwasica izowalerianowa jest rzadkim, dziedzicznym zaburzeniem metabolizmu aminokwasów. Jest spowodowana defektem enzymu izowalerianowego dehydrogenazy (IVD), który jest niezbędny do rozkładu aminokwasów izoleucyny, waliny i treoniny.
Przyczyny kwasicy izowalerianowej są genetyczne i związane z mutacjami w genie IVD. Osoby, które odziedziczyły dwie kopie wadliwego genu, są podatne na rozwinięcie tej choroby. W większości przypadków, choroba objawia się w okresie niemowlęcym lub wczesnym dzieciństwie.
Objawy kwasicy izowalerianowej mogą obejmować wymioty, nieprawidłowe oddychanie, letarg, trudności w karmieniu, drgawki i opóźnienie rozwoju. Nieleczona kwasica izowalerianowa może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak uszkodzenie mózgu i niewydolność narządów.
Diagnoza kwasicy izowalerianowej opiera się na badaniu poziomu aminokwasów w surowicy krwi i moczu oraz na analizie genetycznej. Leczenie polega na ograniczeniu spożycia aminokwasów izoleucyny, waliny i treoniny w diecie oraz na suplementacji specjalnym preparatem medycznym.
Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla minimalizacji skutków kwasicy izowalerianowej i poprawy jakości życia pacjentów.