Zespół Kallmanna to rzadkie schorzenie genetyczne, które wpływa na rozwój układu rozrodczego i węchu. Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego endokrynologa Franza Josefa Kallmanna, który jako pierwszy opisał tę chorobę w 1944 roku.
Choroba ta jest spowodowana mutacją w genie KAL1, który jest odpowiedzialny za produkcję białka KAL1. To białko odgrywa ważną rolę w rozwoju zarówno komórek węchowych, jak i neuronów odpowiedzialnych za produkcję hormonów gonadotropowych. Osoby z zespołem Kallmanna mają zatem zaburzenia węchu oraz opóźniony lub zahamowany rozwój narządów płciowych.
Objawy zespołu Kallmanna mogą się różnić, ale najczęściej obejmują opóźniony rozwój płciowy, brak lub słaby węch, a także problemy z płodnością. Choroba ta jest dziedziczona w sposób sprzężony z płcią, co oznacza, że najczęściej dotyka mężczyzn.
Chociaż zespół Kallmanna nie ma leczenia, istnieją metody, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów. Terapia hormonalna może być stosowana w celu stymulacji rozwoju narządów płciowych, a terapia zastępcza węchu może poprawić jakość życia pacjentów.