Zespół Landaua-Kleffnera, znany również jako afazja epileptyczna zespół Landaua-Kleffnera (LKS), to rzadkie neurologiczne schorzenie, które dotyka głównie dzieci w wieku od 3 do 7 lat. Chociaż jego dokładne przyczyny nie są znane, uważa się, że jest związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem mózgu.
Jednym z głównych objawów LKS jest utrata umiejętności mowy, zarówno w mowie płynnej, jak i w rozumieniu języka. Dzieci mogą również doświadczać drgawek, trudności w nauce, zachowań agresywnych i problemów ze snem.
Historia zespołu Landaua-Kleffnera sięga lat 50. XX wieku, kiedy to dwaj lekarze, William Landau i Frank Kleffner, opisali ten rzadki stan. Od tego czasu przeprowadzono wiele badań nad tym schorzeniem, ale wciąż pozostaje wiele niewiadomych.
Chociaż nie ma znanej kuracji na LKS, istnieją terapie, takie jak terapia mowy i terapia antyepileptyczna, które mogą pomóc w poprawie komunikacji i kontrolowaniu drgawek. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe dla lepszego zarządzania tym schorzeniem.