Hipertermia złośliwa, znana również jako zespół złośliwej hipertermii (MHS), to rzadka, ale potencjalnie śmiertelna reakcja na niektóre leki znieczulające stosowane podczas operacji. Historia tej choroby sięga lat 60. XX wieku, kiedy to po raz pierwszy opisano przypadki nagłego wzrostu temperatury ciała u pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu. W 1962 roku amerykańscy naukowcy odkryli, że MHS jest dziedziczna i związana z mutacjami w genach RYR1 i CACNA1S.
W latach 70. i 80. przeprowadzono badania, które pozwoliły na opracowanie testów diagnostycznych i leczenia tej choroby. Dzięki postępom w medycynie i świadomości lekarzy, śmiertelność związana z hipertermią złośliwą znacznie spadła. Obecnie istnieją wytyczne dotyczące profilaktyki i postępowania w przypadku wystąpienia MHS, które są stosowane na całym świecie.
Ważne jest, aby pacjenci i personel medyczny byli świadomi objawów i ryzyka związanych z hipertermią złośliwą, ponieważ wczesne rozpoznanie i natychmiastowe podjęcie odpowiednich działań może uratować życie pacjenta.