Zespół Marshalla to termin używany w medycynie do opisania charakterystycznego wyglądu twarzy, który występuje u osób z zespołem Downa. Nazwa pochodzi od nazwiska lekarza, który jako pierwszy opisał te cechy, Johna Langdona Downa.
Osoby z zespołem Marshalla mają pewne charakterystyczne cechy w twarzy, takie jak: skośne ustawienie oczu, płaski nos, małe uszy, szeroka przestrzeń między oczami. Te cechy wynikają z pewnych fizycznych różnic w budowie twarzy i czasem mogą być widoczne już od urodzenia.
Zespół Marshalla jest jednym z wielu objawów zespołu Downa, który jest genetycznym zaburzeniem chromosomowym. Osoby z zespołem Downa często mają również opóźniony rozwój umysłowy, problemy zdrowotne i charakterystyczne cechy fizyczne.
Ważne jest, aby zrozumieć, że zespół Marshalla jest tylko jednym z wielu aspektów związanych z zespołem Downa i nie definiuje całej osoby. Każda osoba z zespołem Downa jest unikalna i ma swoje indywidualne talenty i zdolności.