Zespół Melkerssona-Rosenthala to rzadka choroba neurologiczna, która charakteryzuje się trójmiennym zespołem objawów: nawracającymi obrzękami twarzy, porażeniem nerwu twarzowego i pęknięciami języka. Choroba została po raz pierwszy opisana przez szwedzkich lekarzy Ernsta Melkerssona i Curtisa Rosenthala w 1928 roku.
Przebieg choroby jest zwykle przewlekły, a objawy mogą się nasilać i ustępować w różnych okresach. Obrzęki twarzy, najczęściej dotyczące warg i policzków, mogą trwać od kilku godzin do kilku dni. Porażenie nerwu twarzowego powoduje asymetrię twarzy, trudności w mówieniu i żuciu, a także problemy z zamknięciem oka. Pęknięcia języka mogą być bolesne i utrudniać połykanie.
Przyczyna zespołu Melkerssona-Rosenthala nie jest do końca poznana, ale podejrzewa się, że ma podłoże genetyczne i autoimmunologiczne. Choroba występuje głównie u młodych dorosłych, choć może również dotykać dzieci i osób starszych.
Diagnoza opiera się na obserwacji objawów oraz wykluczeniu innych możliwych przyczyn. Leczenie jest głównie objawowe i ma na celu łagodzenie obrzęków i poprawę funkcji nerwu twarzowego. Może obejmować stosowanie leków przeciwzapalnych, kortykosteroidów, antybiotyków oraz terapię fizyczną.