Zespół nie-24 godzinnego rytmu sen-czuwanie (N24) jest rzadkim zaburzeniem rytmu dobowego, które dotyka głównie niewidomych osób. Charakteryzuje się nieregularnym cyklem snu i czuwania, który nie jest zsynchronizowany z typowym 24-godzinnym cyklem dnia i nocy.
Średnia długość życia osób z N24 może być trudna do określenia, ponieważ to zaburzenie jest różnie diagnozowane i leczone. Jednakże, niektóre badania sugerują, że osoby z N24 mogą mieć skróconą średnią długość życia ze względu na wpływ nieregularnego rytmu snu na zdrowie ogólne. Niewłaściwy sen może prowadzić do problemów z funkcjonowaniem układu immunologicznego, hormonalnego i metabolicznego, co z kolei może zwiększać ryzyko wystąpienia innych chorób.
W ostatnich latach dokonano pewnych postępów w zrozumieniu i leczeniu N24. Badania nad genetyką i biologią zegara wewnętrznego człowieka przyczyniły się do lepszego zrozumienia mechanizmów tego zaburzenia. Opracowano również nowe metody diagnozowania N24, takie jak monitorowanie aktywności i snu oraz badania hormonalne.
W zakresie leczenia N24 stosuje się różne podejścia, w tym terapię świetlną, melatoninę i regulację harmonogramu snu i czuwania. Terapia świetlna polega na narażeniu pacjenta na intensywne światło w odpowiednich momentach dnia, aby pomóc w regulacji rytmu snu. Melatonina, hormon regulujący sen, może być stosowana w celu synchronizacji rytmu snu i czuwania.
Mimo postępów w badaniach i leczeniu N24, nadal istnieje wiele wyzwań związanych z tym zaburzeniem. Wielu pacjentów z N24 doświadcza trudności w utrzymaniu regularnego harmonogramu snu i czuwania, co wpływa na ich codzienne funkcjonowanie. Dalsze badania są potrzebne, aby lepiej zrozumieć przyczyny i skutki N24 oraz opracować bardziej skuteczne metody leczenia.