Choroba Glińskiego-Simmondsa, znana również jako zanik przysadki mózgowej, jest rzadkim schorzeniem endokrynologicznym. Charakteryzuje się stopniowym uszkodzeniem przysadki mózgowej, co prowadzi do niedoboru hormonów przysadkowych.
Najważniejsze objawy tej choroby to: osłabienie, zmęczenie, utrata masy mięśniowej, utrata łaknienia, zaburzenia miesiączkowania u kobiet. W przypadku dzieci może wystąpić opóźnienie wzrostu i dojrzewania płciowego.
Diagnoza choroby Glińskiego-Simmondsa opiera się na badaniu klinicznym, wynikach badań hormonalnych oraz obrazowych (np. rezonans magnetyczny mózgu). Leczenie polega na suplementacji hormonalnej, która ma na celu zastąpienie brakujących hormonów przysadkowych.
Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie mogą poprawić jakość życia pacjentów z chorobą Glińskiego-Simmondsa. Regularne kontrole lekarskie oraz współpraca z endokrynologiem są kluczowe dla monitorowania stanu zdrowia i dostosowania dawek hormonów.