Klatka piersiowa lejkowata, zwana również pectus excavatum, to wada wrodzona polegająca na wklęsłym kształcie klatki piersiowej. Jej historia sięga starożytności, jednak dopiero w XIX wieku zaczęto ją dokładniej opisywać. Pierwsze przypadki zostały opisane przez niemieckiego lekarza Hermanna Boerhaave'a w 1700 roku. W kolejnych latach, inni lekarze, tak jak niemiecki chirurg Ernst von Bergmann, przyczynili się do dalszych badań nad tą wadą. W XX wieku, amerykański chirurg Edward H. Angle wprowadził techniki chirurgiczne mające na celu korekcję klatki piersiowej lejkowatej. Obecnie, leczenie tej wady polega na stosowaniu różnych metod, takich jak noszenie specjalnych aparatów, wykonywanie operacji lub stosowanie ćwiczeń fizycznych. Wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie są kluczowe dla poprawy jakości życia pacjentów z klatką piersiową lejkowatą.