Przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne (PMSD) są diagnozowane na podstawie obserwacji i analizy objawów występujących u pacjentki w okresie przedmiesiączkowym. Aby postawić diagnozę, lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, w którym pacjentka opisuje swoje dolegliwości i objawy. Ważne jest, aby pacjentka prowadziła regularną dokumentację swoich objawów przez kilka cykli menstruacyjnych.
Podczas diagnozowania PMSD lekarz może również zlecić badania laboratoryjne, takie jak badanie hormonalne, aby wykluczyć inne przyczyny objawów. Ważne jest również wykluczenie innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy lęk, które mogą mieć podobne objawy.
Diagnoza PMSD opiera się na kryteriach diagnostycznych, takich jak występowanie charakterystycznych objawów (np. napięcie piersiowe, zmiany nastroju, bóle głowy) w okresie przedmiesiączkowym oraz ich ustąpienie po wystąpieniu menstruacji. Ważne jest również potwierdzenie, że objawy powtarzają się cyklicznie przez co najmniej kilka miesięcy.
W przypadku podejrzenia PMSD ważne jest skonsultowanie się z lekarzem, który przeprowadzi odpowiednie badania i postawi diagnozę.