Pierwotne drżenie ortostatyczne, znane również jako zespół Parkinsona, to rzadka choroba neurologiczna, która charakteryzuje się drżeniem kończyn i tułowia podczas stania lub chodzenia. Choroba została po raz pierwszy opisana w 1964 roku przez niemieckiego neurologa Friedricha Henocha.
Objawy pierwotnego drżenia ortostatycznego obejmują drżenie rąk, nóg, głowy i tułowia, które nasilają się podczas wykonywania czynności ruchowych. Choroba często prowadzi do trudności w utrzymaniu równowagi i koordynacji ruchowej.
Przyczyna pierwotnego drżenia ortostatycznego nie jest do końca znana, ale uważa się, że ma podłoże genetyczne. Badania sugerują, że mutacje w genach PRKRA i DNMT1 mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby.
Obecnie nie ma lekarstwa na pierwotne drżenie ortostatyczne, ale istnieją różne metody leczenia mające na celu łagodzenie objawów. W niektórych przypadkach leki przeciwparkinsonowskie mogą być skuteczne w redukcji drżenia. Terapia fizyczna i zajęciowa również mogą pomóc w poprawie funkcji motorycznych i jakości życia pacjentów.