Zespół Retta, znany również jako zespół Retta, to rzadkie neurologiczne zaburzenie genetyczne, które dotyka głównie dziewczynki. Został po raz pierwszy opisany w 1966 roku przez austriackiego lekarza Andreasa Rett'a. Chociaż zespół Retta jest uwarunkowany genetycznie, większość przypadków jest wynikiem nowych mutacji genetycznych i nie jest dziedziczonych od rodziców.
Jednym z charakterystycznych objawów zespołu Retta jest utrata umiejętności motorycznych i umiejętności komunikacyjnych, która zazwyczaj występuje między 6. a 18. miesiącem życia. Dzieci z zespołem Retta często mają trudności z chodzeniem, używaniem rąk i wyrażaniem się werbalnie.
Chociaż zespół Retta jest nieuleczalny, istnieją różne terapie i interwencje, które mogą pomóc w zarządzaniu objawami i poprawie jakości życia pacjentów. Wspieranie rozwoju umiejętności motorycznych, terapia mowy i rehabilitacja są często stosowane w leczeniu zespołu Retta.
Badania nad zespołem Retta są nadal prowadzone, aby lepiej zrozumieć przyczyny i znaleźć potencjalne terapie. Współpraca między naukowcami, lekarzami i rodzinami dotkniętymi tym zespołem jest kluczowa dla dalszego postępu w leczeniu i zarządzaniu zespołem Retta.