Dysplazja kręgosłupowo-nasadowa późna, znana również jako zespół SED tarda, jest rzadką chorobą genetyczną, która wpływa na rozwój kości i stawów. Chociaż nie jestem w stanie dostarczyć informacji na temat konkretnych znanych osób z tą chorobą, mogę podać ogólne informacje na temat objawów i wpływu tej choroby na życie pacjentów.
Dysplazja kręgosłupowo-nasadowa późna jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że jeśli jedno z rodziców ma tę chorobę, istnieje 50% szansy, że dziecko również je odziedziczy. Choroba objawia się w późnym dzieciństwie lub wczesnej dorosłości i charakteryzuje się nieprawidłowym wzrostem kości i stawów.
Jednym z głównych objawów tej choroby jest krótki wzrost. Osoby z dysplazją kręgosłupowo-nasadową późną są zazwyczaj niższe niż przeciętna populacja. Ponadto, pacjenci często mają skrócone kończyny, zwłaszcza kości udowej i piszczelowej. Ich kręgosłup może być również skrzywiony, co prowadzi do wady postawy.
Inne objawy obejmują deformacje stawów, takie jak płaskostopie, koślawość kolan, szpotawość, a także ograniczoną ruchomość stawów. Pacjenci mogą również doświadczać bólu stawów i kręgosłupa, co może wpływać na ich zdolność do wykonywania codziennych czynności.
Dysplazja kręgosłupowo-nasadowa późna może mieć również wpływ na układ oddechowy. Pacjenci mogą mieć skróconą szyję, co może prowadzić do problemów z oddychaniem. Mogą również występować problemy z sercem, takie jak wady zastawkowe.
Pomimo tych trudności, osoby z dysplazją kręgosłupowo-nasadową późną często prowadzą pełne i satysfakcjonujące życie. Wielu z nich korzysta z terapii fizycznej i rehabilitacji, aby zminimalizować objawy i poprawić jakość życia. W niektórych przypadkach, jeśli deformacje stawów są poważne i powodują znaczne trudności, może być konieczne przeprowadzenie operacji korekcyjnej.
Pomimo braku informacji na temat konkretnych znanych osób z dysplazją kręgosłupowo-nasadową późną, ważne jest zrozumienie, że ta choroba może dotykać różnych jednostek. Wspieranie badań naukowych i działań na rzecz świadomości na temat tej choroby może pomóc w poprawie diagnozy, leczenia i jakości życia pacjentów z dysplazją kręgosłupowo-nasadową późną.