Zespół Stevensa-Johnsona (SJS) to rzadkie, ale poważne schorzenie skóry i błon śluzowych, które może być spowodowane przez reakcję na leki, infekcje lub inne czynniki. Chociaż SJS może wystąpić w każdym wieku, najczęściej dotyka młodych dorosłych i dzieci.
Nazwa zespołu pochodzi od dwóch lekarzy, Alberta Stevensa i Franklina Johnsona, którzy po raz pierwszy opisali tę chorobę w 1922 roku. SJS charakteryzuje się wystąpieniem pęcherzy, owrzodzeń i złuszczania skóry, a także objawami grypopodobnymi, takimi jak gorączka i ból gardła.
Najważniejszym aspektem zespołu Stevensa-Johnsona jest jego potencjalnie śmiertelne powikłanie, zwanym toksyczną nekrolizą naskórka (TEN). TEN jest bardziej zaawansowaną formą SJS, w której dochodzi do rozległego złuszczania skóry i uszkodzenia błon śluzowych. Wymaga natychmiastowej opieki medycznej.
Wczesne rozpoznanie i natychmiastowe leczenie są kluczowe dla poprawy rokowania pacjentów z zespołem Stevensa-Johnsona. W przypadku podejrzenia SJS należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.