Najnowsze postępy związane z Zespołem Susaca obejmują badania nad lepszym zrozumieniem przyczyn i mechanizmów tego schorzenia oraz opracowywanie skuteczniejszych metod diagnozowania i leczenia.
W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań mających na celu identyfikację czynników ryzyka i czynników wpływających na rozwój Zespołu Susaca. Badania genetyczne pomogły w identyfikacji pewnych mutacji genetycznych związanych z tym schorzeniem, co może prowadzić do lepszego zrozumienia jego podłoża genetycznego.
W dziedzinie diagnozowania Zespołu Susaca wprowadzono nowe metody obrazowania, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) i angiografia fluoresceinowa, które pozwalają na dokładniejsze zobrazowanie zmian w naczyniach krwionośnych siatkówki i ucha wewnętrznego.
W zakresie leczenia Zespołu Susaca prowadzone są badania nad skutecznością różnych terapii, takich jak kortykosteroidy, leki immunosupresyjne i leki przeciwkrzepliwe. Wprowadzono również terapie wspomagające, takie jak terapia fizyczna i terapia mowy, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjentów.
Niemniej jednak, pomimo tych postępów, Zespół Susaca nadal pozostaje rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem, wymagającym dalszych badań i badań klinicznych w celu znalezienia bardziej efektywnych metod leczenia.