Zespół Ushera, znany również jako zespół Ushera, jest rzadką chorobą genetyczną, która powoduje postępującą utratę słuchu i wzroku. Choroba jest spowodowana mutacją w genach odpowiedzialnych za produkcję białek niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania receptorów słuchowych i wzrokowych.
Ze względu na swoją rzadkość, częstość występowania zespołu Ushera różni się w zależności od populacji. Szacuje się, że na całym świecie dotyczy ona około 1 na 25 000 do 1 na 50 000 osób. W niektórych populacjach, zwłaszcza w społecznościach Amiszów, częstość występowania może być wyższa.
Objawy zespołu Ushera mogą się różnić w zależności od typu mutacji i stopnia zaawansowania choroby. Wczesne objawy często obejmują trudności w słyszeniu i widzeniu w nocy, a następnie postępującą utratę słuchu i wzroku. Osoby z zespołem Ushera mogą również doświadczać trudności w równowadze i koordynacji ruchowej.
Ze względu na postępujący charakter choroby, osoby z zespołem Ushera wymagają wsparcia medycznego, terapii słuchowej i wzrokowej oraz pomocy technologicznej, takiej jak aparaty słuchowe i urządzenia wspomagające wzrok. Wczesna diagnoza i interwencja są kluczowe dla zapewnienia jak najlepszej jakości życia dla osób z tym zespołem.