Zespół Wiskotta-Aldricha jest rzadkim dziedzicznym zaburzeniem układu odpornościowego. Częstość jego występowania szacuje się na około 1 na 250 000 do 1 na 1 000 000 urodzeń chłopców. Choroba ta jest związana z mutacjami w genie kodującym białko WASP, które jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania komórek odpornościowych.
Objawy zespołu Wiskotta-Aldricha mogą obejmować nawracające infekcje, skłonność do krwawień, zmniejszoną liczbę płytek krwi oraz atopowe zapalenie skóry. Choroba ta może również prowadzić do powikłań, takich jak autoimmunologiczne choroby, nowotwory krwi i problemy z układem immunologicznym.
Diagnoza zespołu Wiskotta-Aldricha opiera się na badaniu objawów klinicznych, wynikach badań laboratoryjnych oraz analizie genetycznej. Leczenie polega na zarządzaniu objawami i powikłaniami, takimi jak antybiotyki, immunoglobuliny, przetaczanie płytek krwi oraz przeszczepienie szpiku kostnego.
Ze względu na rzadkość występowania zespołu Wiskotta-Aldricha, istotne jest świadomość tej choroby w celu wczesnego rozpoznania i odpowiedniego zarządzania pacjentami.