Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a (WPW) to rzadka wrodzona wada serca, charakteryzująca się dodatkowym przewodzeniem impulsów elektrycznych między przedsionkami a komorami serca. Nazwa pochodzi od dwóch lekarzy, którzy po raz pierwszy opisali ten zespół w 1930 roku - Louis Wolff i John Parkinson White.
WPW jest spowodowany obecnością dodatkowego przewodzenia między przedsionkami a komorami serca, nazywanego pętlą przedsionkowo-komorową. To dodatkowe połączenie powoduje, że impulsy elektryczne omijają normalny szlak przewodzenia, co może prowadzić do szybkiego i nieregularnego rytmu serca, zwanej częstoskurczem nadkomorowym.
Historia zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a obejmuje odkrycie i opisanie tej wrodzonej wady serca przez Wolffa i White'a. Od tego czasu dokonano wielu badań nad mechanizmami i leczeniem WPW, co pozwoliło na rozwinięcie skutecznych terapii, takich jak ablacja, mającej na celu usunięcie dodatkowego przewodzenia.
Ważne jest, aby zdiagnozować WPW i monitorować pacjentów z tą wadą serca, aby uniknąć powikłań, takich jak migotanie przedsionków czy nagłe zatrzymanie krążenia. Dzięki postępom w medycynie i świadomości na temat WPW, osoby z tą wrodzoną wadą serca mogą prowadzić zdrowe i aktywne życie.