Choroba Brugadów to rzadkie, dziedziczne zaburzenie rytmu serca, które zostało po raz pierwszy opisane w 1992 roku przez hiszpańskiego kardiologa Josep Brugadę. Jest to jedna z przyczyn nagłej śmierci sercowej u osób w wieku produkcyjnym.
Choroba Brugadów charakteryzuje się specyficznymi zmianami w elektrokardiogramie (EKG), które mogą prowadzić do niestabilności rytmu serca i potencjalnie groźnych zaburzeń, takich jak migotanie komór. Objawy mogą obejmować zawroty głowy, omdlenia, napady drgawek lub nagłą śmierć sercową.
Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że jeśli jedno z rodziców ma chorobę, istnieje 50% szansy, że przekazuje ją swojemu dziecku. Mutacje w genach związanych z kanałami sodowymi są główną przyczyną choroby Brugadów.
Diagnoza opiera się na analizie EKG, a leczenie może obejmować implantację kardiowertera-defibrylatora (ICD) lub farmakoterapię. Osoby z chorobą Brugadów powinny unikać czynników, które mogą wywołać arytmie, takich jak wysoka gorączka, niektóre leki i alkohol.