Dziecięce porażenie mózgowe, znane również jako mózgowe porażenie dziecięce (CP), jest grupą zaburzeń ruchowych, które występują w wyniku uszkodzenia mózgu w okresie prenatalnym, okołoporodowym lub wczesnodziecięcym. Historia CP sięga starożytności, jednak dopiero w XIX wieku zaczęto zgłębiać jego przyczyny i objawy.
Ważne momenty w historii CP to odkrycie przez Williama Little'a w 1860 roku, że uszkodzenie mózgu w okresie prenatalnym może prowadzić do zaburzeń ruchowych u dzieci. W XX wieku, dzięki postępom w medycynie, zaczęto lepiej rozumieć CP i wprowadzono różne metody terapeutyczne, takie jak fizjoterapia, terapia zajęciowa i leki.
Obecnie, dzięki dalszym badaniom i postępowi w dziedzinie medycyny, możliwości diagnozowania i leczenia CP stale się rozwijają. Wczesna interwencja, terapia rehabilitacyjna i wsparcie społeczne odgrywają kluczową rolę w poprawie jakości życia osób z CP.