Przewlekła mózgowo-rdzeniowa niewydolność żylna (PMR-NŻ) to stan, w którym dochodzi do zaburzenia przepływu krwi w układzie żylnym mózgu i rdzenia kręgowego. Chociaż PMR-NŻ jest stosunkowo nowym odkryciem, jego historia sięga lat 90. XX wieku, kiedy to włoski neurochirurg Paolo Zamboni zidentyfikował związek między zaburzeniami przepływu krwi a objawami stwardnienia rozsianego.
Badania Zamboniego sugerowały, że u pacjentów z SM występowały zablokowane lub zwężone żyły odprowadzające krew z mózgu i rdzenia kręgowego. Te odkrycia wywołały kontrowersje w środowisku medycznym, ale również zainteresowanie wielu pacjentów.
Od tamtej pory przeprowadzono wiele badań mających na celu potwierdzenie teorii Zamboniego. Wyniki były mieszane, a niektóre badania nie potwierdziły istnienia PMR-NŻ. Niemniej jednak, istnieje grupa pacjentów, którzy zgłaszają poprawę po poddaniu się zabiegowi angioplastyki żył szyjnych, mającej na celu przywrócenie prawidłowego przepływu krwi.
Wniosek jest taki, że PMR-NŻ jest nadal tematem dyskusji i badań, a jego historia jest związana z kontrowersjami i poszukiwaniem skutecznych metod leczenia.