Dysleksja to specyficzne trudności w nauce czytania, pisania i rozumienia tekstu. Jej historia sięga starożytności, ale dopiero w XX wieku zaczęto ją bardziej szczegółowo badać. Pierwsze opisy trudności w czytaniu pojawiły się w XIX wieku, ale termin "dysleksja" został wprowadzony dopiero w 1887 roku przez niemieckiego lekarza Rudolfa Berlinera. Początkowo uważano, że dysleksja wynika z problemów wzrokowych, ale badania wykazały, że jest to związane z trudnościami w przetwarzaniu języka pisanego w mózgu.
W latach 70. i 80. XX wieku pojawiły się różne teorie wyjaśniające przyczyny dysleksji, takie jak trudności w percepcji dźwięków, trudności w kojarzeniu symboli z dźwiękami czy trudności w automatyzacji procesu czytania. Obecnie wiemy, że dysleksja ma podłoże neurobiologiczne i jest dziedziczna. Współczesne badania koncentrują się na identyfikacji genów związanych z dysleksją oraz na opracowywaniu skutecznych metod terapeutycznych, które pomagają osobom z dysleksją radzić sobie z trudnościami w czytaniu i pisaniu.