Zespół Goldenhara, znany również jako zespół oczno-uszno-mandibularny, jest rzadkim wrodzonym zaburzeniem rozwojowym. Jego przyczyny nie są do końca poznane, ale uważa się, że wynikają z nieprawidłowego rozwoju zarodkowego.
Najważniejsze objawy zespołu Goldenhara to: asymetria twarzy, wady oczu (takie jak mikroftalmia, koloboma), wady uszu (takie jak przewód słuchowy zewnętrzny atrezja, niedorozwój małżowiny usznej) oraz wady żuchwy (takie jak mikrognacja, brak rozwoju stawu skroniowo-żuchwowego).
Chociaż przyczyny zespołu Goldenhara nie są w pełni zrozumiane, uważa się, że czynniki genetyczne i środowiskowe mogą odgrywać rolę w jego powstawaniu. Niektóre badania sugerują, że mutacje w genach HOXA1 i SIX1 mogą być związane z występowaniem tego zespołu.
Diagnoza zespołu Goldenhara opiera się na obserwacji charakterystycznych cech fizycznych oraz badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa. Leczenie jest zindywidualizowane i zależy od objawów i potrzeb pacjenta. Może obejmować operacje rekonstrukcyjne, terapię mowy i słuchu oraz wsparcie psychologiczne dla pacjenta i jego rodziny.