Mastocytoza jest rzadką chorobą, która dotyczy układu immunologicznego. Polega na nadmiernym gromadzeniu się mastocytów w różnych tkankach organizmu. Pierwsze opisy tej choroby pochodzą z XIX wieku, jednak dopiero w XX wieku zaczęto ją bardziej szczegółowo badać. W 1949 roku naukowcy odkryli, że mastocytoza jest spowodowana mutacją w genie KIT, który reguluje wzrost i różnicowanie mastocytów.
Zespół aktywacji mastocytów (MCAS) to inna forma mastocytozy, która została opisana w latach 90. XX wieku. MCAS charakteryzuje się nadmierną aktywacją mastocytów i uwalnianiem różnych substancji chemicznych, takich jak histamina, co prowadzi do wystąpienia różnorodnych objawów, takich jak wysypki skórne, bóle brzucha, migreny czy problemy z układem pokarmowym.
Historia mastocytozy i MCAS jest ciągle rozwijająca się, a badania nad tymi chorobami trwają. W ostatnich latach dokonano wielu odkryć dotyczących mechanizmów ich powstawania i leczenia, co pozwala na coraz skuteczniejszą diagnostykę i terapię pacjentów.