Wirus Zachodniego Nilu to wirus przenoszony przez komary, który został po raz pierwszy zidentyfikowany w Ugandzie w 1937 roku. Nazwa pochodzi od rzeki Nil, która przepływa przez ten region. Wirus ten jest szeroko rozpowszechniony w Afryce, ale od lat 90. XX wieku zaczął się rozprzestrzeniać na inne kontynenty, w tym na Amerykę Północną, Środkową i Południową, a także na Europę i Azję.
Wirus Zachodniego Nilu może powodować różne objawy, od łagodnych do ciężkich. Większość zakażeń przebiega bezobjawowo, ale u niektórych osób może prowadzić do gorączki, bólu głowy, nudności, wymiotów, wysypki, bólu stawów i mięśni, a w rzadkich przypadkach do zapalenia mózgu (encefalitis) lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Najważniejszymi czynnikami ryzyka zakażenia wirusem Zachodniego Nilu są występowanie komarów przenoszących wirusa oraz narażenie na ukąszenia komarów. Ochrona przed ukąszeniami komarów, takie jak noszenie długich rękawów i spodni, stosowanie środków odstraszających komary oraz unikanie miejsc o dużym zagęszczeniu komarów, może pomóc w zapobieganiu zakażeniu.