Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a (WPW) jest rzadkim zaburzeniem rytmu serca, które charakteryzuje się dodatkowym przewodzeniem impulsów elektrycznych między przedsionkami a komorami serca. W normalnym przypadku impulsy elektryczne przechodzą przez specjalne przewody, zwane pęczkiem Hisa, który kontroluje rytm serca. Jednak w przypadku WPW istnieje dodatkowy przewód, zwany drogą dodatkową, który omija pęczek Hisa.
Skutkiem tego jest możliwość powstawania tzw. napadowych częstoskurczów nadkomorowych, które mogą prowadzić do objawów takich jak szybkie bicie serca, zawroty głowy, duszność czy utrata przytomności. Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a może być wrodzony lub nabyty w wyniku innych schorzeń.
Diagnoza WPW opiera się na badaniu elektrokardiograficznym (EKG), które wykazuje charakterystyczne zmiany. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie, które może obejmować farmakoterapię, ablacje (usunięcie drogi dodatkowej) lub wszczepienie rozrusznika serca.
Ważne jest, aby osoby z WPW były regularnie monitorowane przez kardiologa i świadome objawów, które mogą wskazywać na pogorszenie się stanu zdrowia.