Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP) to rzadka choroba neurologiczna, charakteryzująca się zapaleniem i demielinizacją nerwów obwodowych. Diagnoza CIDP jest oparta na różnych badaniach klinicznych i laboratoryjnych.
Podstawowym narzędziem diagnostycznym jest elektromiografia (EMG), która pozwala ocenić przewodzenie impulsów nerwowych. W przypadku CIDP, EMG może wykazać spowolnienie przewodzenia nerwowego lub blokady przewodzenia.
Badanie próby płynu mózgowo-rdzeniowego może również być pomocne w diagnozowaniu CIDP. W przypadku CIDP, próba może wykazać podwyższone stężenie białka.
W niektórych przypadkach, biopsja nerwu może być przeprowadzona w celu oceny zmian zapalnych i demielinizacyjnych.
Ważne jest również wykluczenie innych możliwych przyczyn objawów, takich jak infekcje, niedobory witamin, toksyny lub inne choroby autoimmunologiczne.
W celu postawienia ostatecznej diagnozy CIDP, konieczne jest skonsultowanie się z neurologiem, który na podstawie wyników badań i obserwacji klinicznych podejmie decyzję dotyczącą dalszego postępowania.