Dysautonomia, znana również jako zespół posturalnej ortostatycznej tachykardii (POTS), to zaburzenie układu autonomicznego, który reguluje funkcje niezależne od naszej woli, takie jak regulacja ciśnienia krwi, rytmu serca, trawienia i potliwości. Osoby cierpiące na dysautonomię doświadczają różnych objawów, takich jak zawroty głowy, omdlenia, przyspieszone bicie serca, zmęczenie, bóle głowy i problemy z trawieniem.
Inne nazwy używane dla dysautonomii / POTS to: zespół ortostatycznej tachykardii, zespół ortostatycznego niedociśnienia, zespół ortostatycznego zaburzenia autonomicznego, zespół ortostatycznego upośledzenia autonomicznego, zespół ortostatycznego upośledzenia regulacji autonomicznej, zespół ortostatycznego upośledzenia regulacji krążenia.
Dysautonomia / POTS jest często diagnozowana u młodych osób, szczególnie u kobiet. Chociaż nie ma znanej kuracji, istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjentów. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniego planu leczenia i zarządzania tym schorzeniem.
Dysautonomia, znana również jako zespół posturalnej ortostatycznej tachykardii (POTS), to zaburzenie układu autonomicznego, który reguluje funkcje niezależne od naszej woli, takie jak regulacja ciśnienia krwi, rytmu serca, trawienia i potliwości. Osoby cierpiące na dysautonomię doświadczają różnych objawów, takich jak zawroty głowy, omdlenia, przyspieszone bicie serca, zmęczenie, bóle głowy i problemy z trawieniem.
Inne nazwy używane dla dysautonomii / POTS to: zespół ortostatycznej tachykardii, zespół ortostatycznego niedociśnienia, zespół ortostatycznego zaburzenia autonomicznego, zespół ortostatycznego upośledzenia autonomicznego, zespół ortostatycznego upośledzenia regulacji autonomicznej, zespół ortostatycznego upośledzenia regulacji krążenia.
Dysautonomia / POTS jest często diagnozowana u młodych osób, szczególnie u kobiet. Chociaż nie ma znanej kuracji, istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia pacjentów. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniego planu leczenia i zarządzania tym schorzeniem.