Dziedziczna paraplegia spastyczna to rzadkie neurologiczne schorzenie charakteryzujące się postępującym osłabieniem mięśni i sztywnością kończyn dolnych. Jest to dziedziczna choroba, która może być przekazywana w sposób autosomalny dominujący lub recesywny.
Kod ICD-10 dla dziedzicznej paraplegii spastycznej to G11.4, natomiast kod ICD-9 to 334.1.
Choroba objawia się utrudnionym poruszaniem się, sztywnością mięśni, trudnościami w utrzymaniu równowagi oraz spastycznymi skurczami. Objawy mogą się nasilać wraz z postępem choroby.
W leczeniu dziedzicznej paraplegii spastycznej stosuje się terapię fizyczną, farmakologiczną oraz rehabilitację. Celem jest łagodzenie objawów, poprawa funkcji motorycznych oraz utrzymanie jak największej niezależności pacjenta.
Ważne jest, aby pacjenci z dziedziczną paraplegią spastyczną mieli wsparcie rodziny i opiekunów, a także regularne kontrole u specjalistów neurologii i rehabilitacji.