Zespół Millera-Diekera, znany również jako zespół 9p minus, jest rzadkim genetycznym zaburzeniem chromosomowym. Jest spowodowany brakiem fragmentu chromosomu 9, co prowadzi do różnorodnych objawów klinicznych.
Częstość występowania tego zespołu jest trudna do określenia ze względu na jego rzadkość i zróżnicowane objawy. Szacuje się, że występuje on u około 1 na 50 000 do 1 na 100 000 noworodków. Jednakże, ze względu na niewielką liczbę przypadków zgłaszanych i trudności w diagnozowaniu, rzeczywista częstość może być wyższa.
Objawy zespołu Millera-Diekera mogą obejmować opóźnienie umysłowe, wady wrodzone, trudności w rozwoju mowy i motoryki, charakterystyczne cechy twarzy oraz problemy zdrowotne, takie jak wrodzone wady serca. Wczesna diagnoza i interwencja terapeutyczna są kluczowe dla poprawy jakości życia osób z tym zespołem.
Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem genetykiem w przypadku podejrzenia zespołu Millera-Diekera u dziecka, aby uzyskać odpowiednie badania genetyczne i wsparcie medyczne.