Aby być szczęśliwym, skupiamy się na tym, co jesteśmy wdzięczni - zamiast ograniczenia z powodu choroby. Kilku członków rodziny spędzili większość życia w wózkach inwalidzkich z powodu tej choroby. Patrzyliśmy na fotelu jako narzędzie, które pozwoliło nam nadal "żyją" w naszym życiu.
Piszę w dzienniku codziennie...koncentrując się na pozytywne chwile w naszym życiu. Używam pozytywną muzykę jak cudownie poprawia nastrój. Podzielam w społecznościach internetowych, starając się pomóc innym, którzy mają do czynienia z tą chorobą. Wszystkie te rzeczy pozwalają mi się skupić na szczęście, aby być wdzięczni za każdy dzień, że żyjemy i są w stanie stworzyć nowe wspomnienia z naszymi bliskimi.