Choroba Stargardta jest dziedzicznym schorzeniem oczu, które prowadzi do stopniowej utraty wzroku. Choć głównym objawem jest zwykle pogorszenie widzenia, niektóre badania sugerują, że może istnieć związek między chorobą Stargardta a depresją.
Depresja jest stanem emocjonalnym charakteryzującym się uczuciem smutku, utratą zainteresowań i energii oraz trudnościami w codziennym funkcjonowaniu. Osoby z chorobą Stargardta mogą doświadczać silnego stresu i frustracji z powodu utraty wzroku, co może prowadzić do wystąpienia objawów depresyjnych.
Ważne jest, aby osoby z chorobą Stargardta otrzymały wsparcie emocjonalne i psychologiczne. Terapia psychologiczna, tak jak terapia poznawczo-behawioralna, może pomóc w radzeniu sobie z trudnościami emocjonalnymi związanymi z chorobą. W niektórych przypadkach, lekarz może również zalecić farmakoterapię, aby złagodzić objawy depresji.
Ważne jest, aby osoby z chorobą Stargardta nie czuły się samotne i aby miały dostęp do odpowiedniego wsparcia, zarówno ze strony bliskich, jak i specjalistów zdrowia psychicznego.