Zespół Adamsa-Olivera to rzadkie, genetyczne schorzenie, które charakteryzuje się wrodzonymi wadami rozwojowymi skóry i kości. Nazwa pochodzi od dwóch lekarzy, którzy po raz pierwszy opisali ten zespół w 1945 roku - Roberta Adamsa i Williama Olivera.
Historia tego zespołu sięga jednak dalej. Pierwsze przypadki zostały opisane już w XIX wieku przez francuskiego lekarza Edmonda Isidore'a Adama i brytyjskiego lekarza Williama Jamesa Erasma Wilsona. Dopiero jednak prace Adamsa i Olivera przyczyniły się do większego zrozumienia i rozpoznawalności tej choroby.
Zespół Adamsa-Olivera jest dziedziczony w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że wystarczy, że jedno z rodziców ma wadliwy gen, aby dziecko odziedziczyło tę chorobę. Objawy mogą być różnorodne, ale najczęściej obejmują brak skóry na kończynach, wady serca, opóźniony rozwój kości i inne wrodzone wady.
Chociaż nie ma leczenia, istnieją metody zarządzania objawami i wspierania pacjentów z zespołem Adamsa-Olivera. Badania nad tym schorzeniem trwają, a naukowcy starają się lepiej zrozumieć jego przyczyny i opracować bardziej skuteczne terapie.