Zespół Crouzona, znany również jako dysostoza czaszkowo-twarzowa typu I, jest rzadkim schorzeniem genetycznym. Częstość jego występowania szacuje się na około 1 na 25 000 do 60 000 noworodków. Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący, co oznacza, że wystarczy, że jedno z rodziców ma wadliwy gen, aby dziecko odziedziczyło tę chorobę.
Objawy zespołu Crouzona obejmują charakterystyczne cechy twarzy, takie jak wydatne czoło, szeroko rozstawione oczy, niskie ustawienie uszu oraz wydatne kości policzkowe. Ponadto, pacjenci często mają problemy z oddychaniem, słuchem i wzrokiem, a także mogą mieć opóźnienia w rozwoju psychomotorycznym.
Wczesna diagnoza i leczenie są kluczowe dla poprawy jakości życia pacjentów z zespołem Crouzona. Terapia może obejmować operacje korekcyjne twarzy, leczenie ortodontyczne, terapię mowy i rehabilitację. Ważne jest również wsparcie psychologiczne zarówno dla pacjentów, jak i ich rodzin.
W związku z rzadkością tego schorzenia, istotne jest zwiększenie świadomości społecznej na temat zespołu Crouzona, aby umożliwić wcześniejszą diagnozę i odpowiednie leczenie.