Wrodzona łamliwość kości, znana również jako osteogenesis imperfecta, to rzadka genetyczna choroba, która wpływa na strukturę i wytrzymałość kości. Choroba ta ma długą historię, sięgającą starożytności. Pierwsze opisy przypadków łamliwości kości pochodzą z czasów starożytnych Greków i Rzymian. Jednak dopiero w XIX wieku niemiecki lekarz, Johann Lobstein, dokonał szczegółowego opisu tej choroby.
Wrodzona łamliwość kości jest spowodowana mutacją w genach odpowiedzialnych za produkcję kolagenu, głównego składnika kości. Osoby z tą chorobą mają osłabione kości, które łatwo ulegają złamaniom nawet przy niewielkim urazie. Objawy mogą się różnić w zależności od typu choroby, ale najczęściej obejmują częste złamania kości, deformacje szkieletu, skrócenie wzrostu oraz problemy z ruchem.
Współczesne badania nad wrodzoną łamliwością kości koncentrują się na poszukiwaniu terapii genowych i farmakologicznych, które mogą poprawić jakość życia pacjentów. W międzyczasie, osoby z tą chorobą mogą korzystać z opieki medycznej, fizjoterapii i innych metod wspomagających, aby zminimalizować ryzyko złamań i poprawić funkcjonowanie.