Choroba Stargardta, znana również jako zwyrodnienie plamki żółtej, jest rzadką dziedziczną chorobą oczu, która prowadzi do stopniowej utraty wzroku. Choroba została po raz pierwszy opisana przez niemieckiego lekarza Karla Stargardta w 1901 roku.
Choroba Stargardta jest spowodowana mutacją w genie ABCA4, który jest odpowiedzialny za produkcję białka transportującego witaminę A w siatkówce oka. Mutacja ta prowadzi do gromadzenia się toksycznych związków w plamce żółtej, co powoduje uszkodzenie komórek siatkówki.
Najczęstsze objawy choroby Stargardta to zaburzenia widzenia centralnego, trudności w rozróżnianiu kolorów, ślepota nocna oraz powstawanie plam w polu widzenia. Choroba zazwyczaj rozpoczyna się w młodym wieku, często w okresie dojrzewania.
Niestety, nie ma obecnie skutecznego leczenia choroby Stargardta. Jednak badania nad terapiami genowymi i terapiami komórkowymi dają nadzieję na przyszłe postępy w leczeniu tej choroby.